Als huwelijksfotograaf leg je heel wat kilometers af. Van Brussel naar Tienen naar Hasselt terug naar Brussel, in het geval van deze dag. Maar die afstand valt absoluut in het niets bij de 1850km die Thomas fietste – door België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Liechtenstein, Italië, Slovenië en uiteindelijk Kroatië – om daar bij aankomst Nina ten huwelijk te vragen. Aan zo’n romantiek kon de Balkan niet weerstaan: het aanzoek werd er razendsnel door Kroatische (én Belgische) kranten opgepikt. Of er geen journalist naar hun trouwdag mocht komen, werd er nog gevraagd. Dat zagen ze niet zitten. Een trouwfotograaf gelukkig wel. Het was zo’n privilege om hun trouwdag vanop de eerste rij mee te maken – het opgewekte gekwinkeleer aanhoren tijdens haar en make-up, mopjes maken met de mannen die zich klaarmaken. Getuige zijn van de oh’s en ah’s van bruidsmeisjes wanneer ze in de watten gelegd werden; het enthousiaste gejubel van wildvreemden op straat; de kilo’s confetti die door de lucht dwarrelden (en ik dagen later nog uit mijn haar schudde); tranen van ontroering als de enige zomerse buien. Iedereen was zo hartelijk dat ik me meteen deel voelde van het feestgezelschap. Voor de foto’s kreeg ik absoluut vertrouwen. Het resultaat is een reportage van twee wonderschone mensen die ik altijd zal koesteren – de reportage zowel als de mensen.
Het laatste woord laat ik aan de veel te lieve Nina:
Elke Elke Elke…
Jij natuurtalent, jij ongelooflijk mooi persoon en allerbeste keuze die we ooit hadden kunnen maken!
Het is zo moeilijk om in woorden te omschrijven hoe prachtig we de foto’s vinden. Je hebt alle grote en vele kleine momenten kunnen vastleggen.
Er zijn al traantjes gevloeid, 4 screeningavonden zijn ingepland en iedereen is laaiend enthousiast! We zijn er zo ongelooflijk blij mee!
Dank u dank u dank u!!
